Ik ben een bezorgde moeder.


Het moedershap is prachtig en alles wat ik heb durven dromen, maar er komen ook echt veel zorgen bij kijken. Althans, ik maak me vaak zorgen. Vandaag wat openheid hierover.

Ritme: rust, reinheid, regelmaat.
Dit is toch wel iets wat ik zeer belangrijk vind en waar Kyra het enorm goed op doet. Onze dagen zijn veelal hetzelfde ritme (af en toe een uitzondering) en dat vinden we allemaal prettig.
Ik kan me daarom soms wel wat druk maken als Kyra bijvoorbeeld haar middagslaapje moet overslaan of anders verloopt, aangezien ik weet dat ze hier vaak dan last van heeft gedurende het verloop van de rest van de dag.
Zo is Kyra sowieso al vroeg in de avond erg moe (rond 18:00 knapt ze vaak helemaal af). Als ze dan haar middag slaapje ook al niet doet of te kort, dan weet ik dat ze die middag ook maar lastig kan volhouden. Laat staan het wat later kan maken….
Het is lastig om andere mensen ook uit te leggen dat ze eigenlijk niet later naar bed kan dan 19:00. Ze heeft haar slaap dan echt nodig, ook omdat ze de volgende ochtend (maakt niet uit of ik haar pas om 20:00 naar bed doe), gewoon om 06:15/30 wakker wordt.

Eten
Kyra is een ‘dun’ meisje. Altijd al geweest en nooit een probleem. Maar toch maak ik me vaak zorgen of ze wel voldoende eet. Het is en blijft een dreumes die nu heel goed kan aangeven wat ze wel en niet wil en soms eet ze dus maar 1 boterham met de lunch, of slaat ze deze volledig over! Ook kan ze het avondeten af en toe gewoon niet willen en ik krijg het dan ook niet naar binnen. Dan kan ik me echt druk maken, ojee, straks valt ze af, ochjee; zo krijgt ze nooit dat maatje meer.
Als ze nou iets meer ‘spekkies’ zou hebben, zou ik me minder druk maken als ze een keer wat minder eet. Want ja, dan heeft ze toch wat reserve.

Vallen
Tja, dit zou iedere moeder wel herkennen denk ik, maar ik bescherm Kyra het liefst voor alles. Zo ook voor vallen. Als zij is gevallen, breekt m’n hart. Laatst had ze haar knietje kapot omdat ze was gestruikeld. Schuldig dat ik me voelde! Terwijl het juist goed is dat ze leert met vallen en opstaan. Ik ben al vaak bezorgd dat ze (te) hard valt, waardoor ze tandjes verliest, gat in haar hoofd krijgt, o.i.d.

Verbranden
Helemaal toepasselijk met dit huidige weer in Nederland. Ik ben zo bang dat ze verbrand! Ik zou het mezelf niet kunnen vergeven dat ze door mijn/onze schuld haar huidje verband door de zon. Het verbanden van je huid is super slecht voor de gezondheid en het doet daarnaast ook pijn. Ik ben zo’n moeder die haar bij het minste of geringste al volledig insmeert en een zonnehoedje op zet;).

Ziek
Als Kyra ziek is, breekt m’n moederhart. Gelukkig is mijn partner er altijd die altijd alles positiever ziet dan ik en mij hier dan probeert uit te trekken, want ziek zijn/verkouden zijn/een virusje hebben, hoort er nou eenmaal bij. Toch ben ik altijd bezorgd of ze wel genoeg drinkt/eet, snel genoeg opknapt, ik niet al eerder naar de dokter had moeten gaan etc.

Water/verkeer/onveiligheid
Zoals ik hierboven al geschreven heb, ik ben zo bang dat er iets met haar gebeurd, dat ik het liefst continu haar handje vast houd. We zwemmen regelmatig samen en om haar dan ‘los’ te laten met haar bandjes om, vind ik nog best spannend – terwijl ze het echt wel kan! Ook op wat drukkere plekken haar loslaten? Mooi niet. Dan krijgt ze maar een driftbui omdat ik haar blijf optillen en zij wil lopen. Het zal. Veiligheid voor ALLES.

Zo, wat een open stuk, haha! Ik denk dat ik zo de meeste zorgen wel op heb geschreven. Herken jij je erin?

Liefs,

Leonie

2 thoughts on “Ik ben een bezorgde moeder.

  1. Ik herken me in sommige dingen. Ik maak me zelf niet zozeer zorgen over eten (want heb twee jongens die prima groeien) en ook minder over vallen nu bij de tweede (bij m’n eerste deed ik dat wel), maar inderdaad wél over water en kruispunten op straat. En over stikken in eten. Ik moet wel zeggen dat ik me nu, bij m’n tweede, over het algemeen veel minder zorgen maak,waarschijnlijk ook omdat ik simpelweg geen tijd meer heb om alles zoveel aandacht te geven als ik deed bij zijn broer. En ik denk dat dit (voor mij althans) een positieve ontwikkeling is 🙂
    Carmen onlangs geplaatst…Leven met een filter. De schijn van elke happy momMy Profile

    1. Hoi Carmen, wat leuk dat je de moeite neemt om een reactie achter te laten.
      Ik hoor wel eens vaker dat het bij een tweede al wat ‘gemakkelijker’ gaat. Ik ben benieuwd of ik ook zo zal zijn (mocht het ons gegund zijn).

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.