Vandaag is Kyra 16 maandjes oud geworden en vertel ik weer een hoop over haar ontwikkeling die ze afgelopen maand heeft doorgemaakt.

Groei
Wij zijn afgelopen donderdag naar het CB en daar is Kyra weer gewogen en gemeten. Zie is licht gebouwd, net zoals haar ouders. Kyra weegt nu 8,5kg en is zo’n 77cm. Ze draagt maatje 74, soms maatje 80 aangezien ze al erg lange benen heeft.

Slaap
Damn, wat hebben wij een ellende gehad zeg, afgelopen weken. Ik was weer van plan om naar de osteopaat te gaan, puur om te kijken of er misschien iets dwars zit bij haar. Ze werd namelijk zo vaak overstuur wakker of kwam gewoon niet meer in slaap daarna! We hebben geregeld soms 3 uur (of zelfs langer) achter elkaar ‘op gezeten’, midden in de nacht.
Ik denk dat ze in een sprong zat, maar ook haar verkoudheid/hoesten speelde natuurlijk mee.
Ze heeft er de laatste tijd ook weer goede nachten tussen zitten: gewoon van 18:30-06:30 slapen. Dus dat is hartstikke fijn. Hopelijk houd ze dat even vast… Echt ALLES is een fase.. pfoe.
Overdag heeft ze zelfs periodes gehad dat ze gewoon niet sliep. Dan was ze de hele nacht zo wat wakker en sliep ze overdag ook niet. Zo zielig, want ze was hartstikke moe. Ik ben dan ook wel echt bezorgd geweest. Toen ik eenmaal een afspraak bij de Osteopaat wilde maken, sloeg het ineens om en sliep ze overdag ineens twee uur en de nachten door;).

Overdag
Het is echt een en al genieten met Kyra overdag. Ze is hartstikke vrolijk en druk in de weer met van alles en nog wat. Ik werd laatst even emotioneel toen ze zo lief haar “baby” en haar “Beea” (beer) de fles aan het geven was. Ook stopt ze deze graag onder een dekentje en zegt ze “slape”.
Ze wil graag dat ik van ons dekentje op de bank een ‘hut bouw. “Huthuthut” zegt ze dan. Ik hou dan die deken omhoog en zij gaat er dan met haar beer en baby onder zitten. Ze tikt dan een aantal keer op de bank, want het liefst wil ze dat onze hond Luna ook nog in de hut komt. Als Luna dan erbij komt dan gilt ze het uit van plezier. Zo leuk om te zien.
Ook is ze graag bezig met haar doktersset. Ze zet graag het brilletje op en luistert dan met de steteoscoop naar de hartslag van Nijntje of van Luna, haha!
Ze betrekt me heel graag in haar (fantasie)spel, maar ze kan ook echt wel even alleen druk zijn met het zorgen van haar beestjes en baby’s.
Voorlezen vind ze nog steeds erg fijn en gezellig, dan kruipt ze zo lief tegen me aan en wijst alle dingen aan die ik haar opnoem.
Koken zonder Kyra is niet meer van toepassing. Ik probeer dat wel, maar ondanks dat papa met haar puzzels wil leggen, boekjes wil voorlezen of met de baby’s wil spelen, kruipt Kyra al zeurend naar me toe en gaat aan mijn been hangen. Ze wil het liefst op het aanrecht zitten om te ‘helpen’, maar dit vind ik niet altijd een goed idee.
Het lopen gaat beetje bij beetje beter. Soms zet ze spontaan wat stapjes los om van het ene naar het andere te komen. Ik geef dan flinke complimenten en een applaus en dan is ze trots! Leuk. Ik ben heel benieuwd wanneer ze echt los gaat lopen. Ze vindt lopen trouwens wel echt de bom nu. Continu wil ze lopen: “Lope, stap stap”, zegt ze dan. En dan wil ze lekker aan de hand stapjes zetten.

Voeding
Nou, daar is even een dip in gekomen geloof ik. Brood eet ze hartstikke goed in de ochtend en met de lunch. Maar groente in de avond is nu wel een beetje een probleem. Kyra is zo slim om alle groenten uit haar mond te laten ‘vallen’ en het vlees/pasta wel op te eten.
Ik baal er een beetje van dat ze zo slecht eet, maar ook dit zal wel weer een fase zijn en komt van zelf wel weer goed.
Soms krijgt ze een driftbui, omdat ze van mij dan geen stukje vlees mag als ze haar hapje groente niet eet. Dan is ze net een peuter die weigert te luisteren. Maar ik heb al wel gemerkt dat de aanhouder wint, want ze gaat uiteindelijk toch die sperzieboon eten omdat ze zo graag kip wil: “KIPKIP”! roept ze dan aan tafel.

Fruit eet ze nog met veel liefde, dat vind ze echt heel erg lekker. En ook alle snackjes gaan er overdag erg goed in: cracotte en beschuitjes (volkoren) zijn haar favoriet denk ik.

Bijzonderheden
– Ik ga maar niet meer opsommen welke woordjes Kyra allemaal al kan, want dat gaat echt als een tierelier! Ze probeert al hele zinnen te zeggen: “op een grote paddestoel stippen” zegt ze dan. Ook liedjes, zoals de Teletubbies probeert ze na te zingen.
– Ze begrijpt zo veel! Ik kan echt wel dingen aan haar vragen waar ze dan ja of nee op zegt. Ze kletst lekker, vraagt zelf om dingen en is gewoon heel erg bezig om alles te snappen wat er om haar heen gebeurt.
– “Snuite”. Ik ben enorm verkouden geweest, dus ik heb nog al wat tissues gebruikt de afgelopen dagen. Steeds als ik mijn neus moest snuiten keek Kyra me lachend aan en zei dan “snuiten”. Zo heb ik al vast geoefend hoe zij dat ook kan/moet doen als zij straks verkouden is, haha.
– Enorm eenkennig/verlatingsangst? Kyra heeft laatst een aantal dagen eenkennigheid laten zien. Zo heftig als die dagen heb ik dat nog niet mee gemaakt. Mijn vriend of wie dan ook kon haar nog niet eens optillen of ze gilde het al uit: “mamaaaaa”. Ik kon niet eens even naar de wc of ze raakte compleet overstuur.
– Roeren. Als ik een koffie drink, wil Kyra maar al te graag met het lepeltje roeren. En blij dat ze kijkt als ze dit aan het doen is.
– Op een grote paddestoel. Dit is iets wat ik dagelijks zo’n 30 keer moet zingen. Kyra is helemaal gek op dit liedje/dansje en kruipt op mijn schoot zodra ze weer wil dat ik ga wiebelen.
– Driftbuien. Tja, Kyra kan dit al erg goed. Soms lokt ze dingen uit; doet ze iets wat niet mag. Hier waarschuw ik haar dan voor, maar dan gaat ze alsnog door. Vervolgens zeg ik haar weg (bijvoorbeeld bij het plantje wat steeds wordt geknepen), omdat ze er niet aan mag zitten en vervolgens begint het. Ze gaat huilen, spant zich helemaal aan en is intens verdrietig… Vervolgens een beetje afleiding en klaar is de bui.
– “Spling!”; Kyra pakt mijn handen en trekt me vervolgens mee naar de bank. Ze wil op de bank staan en dan wil ze springen. Ze krijst het dan uit van plezier. En dit dan de gehele dag door (samen met het paddestoelen dansje).
– Lopen, Lopen, Lopen. Ze wil het liefst zelf overal naar toe lopen, aan de hand. Zijn we in het kruidvat: “zelf Lope, stap stap” zegt ze dan. Nou, dat gaat ook echt super goed. Ik geniet en loop vol trots met haar door het dorp heen hoor.
Soms moet ze dan toch even opgetild of in de wagen.. Dat vind ze dan weer wat minder leuk, haha.
– Kyra vindt navels nu ineens heel interessant… Ze noemt het zelf “Savel” en wil heel graag “Savel kijke”. Zo wel bij haarzelf als die van haar papa en mama zijn heel boeiend.
– Ook een BH is leuk om te zien. Als ik me aankleed zegt ze ook “BEEHAA AN”. Zo grappig. Of “BEEHAA KIJKE”.

Dat waren wel weer de nieuwtjes van afgelopen maand! Zo leuk om dit bij te houden.

Liefs,

Leonie