Je zou misschien denken, ze is nog geen 2, dus waar heb je het over? Maar onze Kyra krijgt geregeld haar boze buitjes. Vandaag vertel ik waarom ze boos wordt en onze reactie hier op.

Blokje past niet
Laatst speelde Kyra met haar houten trein. Deze heeft van die houten stokjes waar blokjes op geplaatst kunnen worden. De ene keer lukt het haar om die blokjes hier op te zetten, maar laatst lukte het haar een keer niet en vervolgens is ze er helemaal klaar mee. Dan schuift ze zo de trein met een flinke kracht opzij en het lijkt alsof ze ‘m het liefst door de woonkamer wil gooien.

In het winkelwagentje
Als Kyra mee boodschappen gaat doen, vind ze het meestal heel leuk om in het karretje te zitten. Maar de laatste tijd loopt Kyra het liefst overal. Als het winkelen dan iets te lang duurt, wil ze uit het karretje en word ze boos als ze moet blijven zitten.

Geen zin meer in appel
Kyra vindt het leuk om aan een ‘nieuwe’ appel te happen. Dat mag dan ook, maar ze is heel snel klaar met eten. Dan heeft ze een aantal happen op en dan gooit ze de appel op de grond. Als ik haar dan toespreek, wordt ze boos/verdrietig.

Groente eten
Kyra is gek op vlees (kind van d’r vader). Laatst moest ze perse een stuk kip, maar dit mocht ze pas als ze haar boontje op had. Boos dat ze werd!
Wij eten de laatste tijd dus ons vlees pas op als we de groenten op hebben; anders zit Kyra te schooien om het vlees.

Op op op
Hangen aan mama is ook iets wat Kyra graag doet. Dan gaat ze onderaan mijn been hangen en zegt ze: “op op op” en dan wil ze dat ik haar op til. Nou, soms lukt dat even niet of soms heb ik daar gewoon even geen zin in. Pfoeee… Daar word ze heel verdrietig van.

Over de bank
Klauteren is ook iets wat Kyra graag doet deze afgelopen tijd. Soms zet ze haar been over de rugleuning en wil zichzelf dan zo over de bank heen gooien. Nou, dat keur ik natuurijk niet goed. Boos dat ze wordt dan!

Proppen
Laatst mocht Kyra drie pepernootjes. Ze hield deze zelf in haar vuistje en nam er een. Nou blijkbaar beviel dat wel; want ze wilde die andere twee ook in d’r mond proppen. Mooi niet; dat vind ik echt niet veilig, dus dat zei ik haar ook en pakte de pepernootjes weer uit haar mond. De wereld verging..

Hahaha. Het is niet altijd even makkelijk, maar toch ook zeker wel leuk om te zien hoe ze haar eigen mening en karaktertje aan het vormen is.

Hoe wij er mee om gaan?
Het verschilt echt per situatie. De ene keer negeren we haar (zoals wanneer ze aan tafel echt de dramaqueen uithangt als ze een boontje moet eten), maar soms pak ik haar ook even vast en vertel ik haar dat ze dat niet mag doen (wanneer ze bijvoorbeeld bewust dingen op de grond gooit).
Of ik zeg soms gewoon “nee” of “uh” en dan vertel ik haar waarom ze dat niet mag doen. Dat vind ik altijd wel erg belangrijk en ik heb ook wel het idee dat dat werkt. Dan zelfs ook kan Kyra heel overstuur reageren…

Hoe ga jij er mee om?

Liefs,

Leonie