Een rustig weekje had ik afgelopen week, letterlijk! Ook de baby was mij te rustig en daar maakte ik mij behoorlijk zorgen om. Vandaag vertel ik jullie alles over mijn afgelopen zwangerschapsweek, week 37 alweer!

Moe
Had ik al verteld dat ik de afgelopen weken/dagen weer meer moe ben? Nou, dat was deze week ook wel weer flink te merken. Misschien ook omdat ik minder had gepland en dus niet geactiveerd word om wat te gaan doen. Ik kan dus, ondanks dat ik dat super saai vind, wel echt lui zijn en in bed of op de bank liggen. Het is misschien maar goed ook, even energie besparen voor de grote dag.

Check
Deze week ben ik flink bezig geweest met de laatste dingetjes: wasjes, klossen, vluchttas, commode inrichten, etc. Dit alles op een laag tempo en met af en toe een dutje tussendoor, haha. Het is wel een heel fijn idee dat alles nu klaar is!

Onzeker ten top
Bah, afgelopen vrijdag was een vreselijke dag. Dochterlief is normaal in de ochtend behoorlijk actief in de buik en soms zo erg, dat ik er wakker van kan worden. Echter was er vrijdagochtend nauwelijks activiteit te bekennen. Zelfs niet als we wat ‘aandacht vroegen’ door handen op de buik te leggen en wat te duwen. Na lang twijfelen besloot ik toch maar de verloskundige te bellen (ook omdat vriendlief dit een beetje aandrong). Zij deed thuis een snelle check en hoorde niets geks. Toch stuurde ze, i.v.m. protocol, naar het ziekenhuis voor een consult ‘minder leven’. Eenmaal daar kreeg ik een CTG, wat ik toch wel spannend vond. Daarna een echo om te kijken of daar iets in afweek, maar dat was niet het geval, gelukkig. Maar toch vreemd dat ze dan zo rustig was!
Ze hebben tijdens de echo de groei gemeten, omdat dit kan zorgen voor minder leven, maar onze dochter is goed gegroeid en echt een middelmaatje; niet te groot/niet te klein.
We mochten weer naar huis met de boodschap dat ik de volgende dag wel voldoende leven moest voelen.

Beweging
Gelukkig was er afgelopen dagen wel weer wat meer beweging en was ik al iets meer gerust gesteld. Toch heeft het wel wat met me gedaan en ben ik nu elke dag bezig met het feit of ze wel actief genoeg is…Ik kan me zo’n zorgen maken dan.

Ik ben inmiddels echt aan ’t aftellen… Laat d’r maar komen hoor!

Liefs,

Leonie