Het is weer woensdag en dat betekent weer een nieuw verslagje over mijn week met Kyra!

Tijgeren
Jaja, het is zo ver! Ze komt vooruit. Heel erg lang heeft ze geoefend, gestunteld en haar frustraties eruit gegooid, maar nu komt ze daadwerkelijk ook daar waar ze wil komen. Ze zet zich af met haar voetjes en schuift zichzelf zo naar voren. Het gaat alles behalve soepeltjes en charmant, maar het is zo leuk en mooi om te zien. Zondag moest ik dan ook een traantje laten; zo trots!

Stoeien op het aankleedkussen
Mevrouw rolt wat af; zo ook op het aankleedkussen. Haar omkleden of überhaupt een schone luier om doen is een grote uitdaging tegenwoordig. Ze blijft niet stil liggen en wil continu op haar buik rollen en weer terug. Zelfs als ik haar afleiding in haar handjes geef; rolt ze.
Vaak helpt ’t om haar zittend aan te kleden, hoewel ze dan graag alle luiers uit het luiermandje trekt (hihi). Laatst had ze een nogal flinke poepluier en net toen de luier los was, rolde ze zich super snel om… Het gevolg kun je wel raden;).

Uitdagen
We zijn al een hele tijd bezig met hapjes en dat gaat de ene keer beter dan de andere keer. Soms is Kyra enorm aan ’t ‘uitdagen’ ze heeft dan haar mond vol, begint te lachen en vervolgens gaat ze blazen. Resultaat: alles onder. Meestal doet ze dit als ze geen zin meer heeft en dus klaar is met eten. Ik moet echt moeite doen om niet te lachen; om te voorkomen dat ze dit vaker gaat doen natuurlijk.

Kortom: weer een heerlijke week met Kyra.

Liefs,

Leonie