Ha; ik dacht, ik tik weer eens een mamaupdate! Vandaag weer een aantal dingen die wij de afgelopen tijd hebben meegemaakt samen.

Aanwijzen
Kyra is he-le-maal van het dingen aanwijzen. Zo is eigenlijk naar alles wat ze ziet, benieuwd hoe het heet. Ze wacht dan letterlijk totdat je haar hebt vertelt wat het is. Als ze in de auto zit en ze ziet iets herkenbaars – een paard/schaap/koe/varken/konijn/etc – dan wijst ze en roept ze het woord.
Ook de aanwijsboekjes zijn helemaal geweldig.

“Oh die”
Dit zegt ze zo wat elke minuut. Haha. Dan ziet ze wat en wil ze dat hebben: “oh die!”.
Als ze ’t dan niet krijgt (omdat dat mijn telefoon/ipad/schaar/mes/etc) is, word ze boos.. hihi. Maar even met iets anders afleiden en dan is ’t weer goed hoor.

Nijntje
Al een tijdje hebben we het aanwijsboek van Nijntje. Toen ik deze kocht vond ze ‘m helemaal niet interessant, maar nu! Elke ochtend (hij ligt naast ons bed), moet het boek uitgebreid doorgenomen worden. De liefde voor Nijntje is door het boek gaan groeien en nu is het Nijntje overal.
Gisteren liepen we door de C&A en daar hebben ze veel Nijntje spullen. Zo ook de knuffeltjes. Kyra riep echt gillend van enthousiasme : “Nijt, Nijt, Nijt!”. Ze sprong zowat uit haar kinderwagen. Nou, dan kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om niet zo’n knuffel voor haar te kopen. Ze heeft ‘m geen seconde meer los gelaten en wilde er dus ook graag mee slapen vannacht.

Aan een hand
We oefenen steeds vaker met lopen aan een hand. Ze is dan zo trots en vrolijk. Ik ben super benieuwd hoe lang het gaat duren dat ze wat vaker ‘losse stapjes’ gaat zetten.

Baby
Poppen, of in Kyra’s taal “baby’s”, zijn het ook helemaal. Ze is er veel mee bezig over de gehele dag. Baby moet mee in de stoel, baby moet mee op de bank, baby moet mee naar de badkamer, etc.
Bij de gastouder zijn de poppen daar ook Kyra’s favo speelgoed. Poppen worden de gehele dag verplaatst, gevoed. Zo’n leuke fase!

Begrijpend luisteren
Kyra begrijpt echt al heel veel. Wanneer ik zeg dat ze moet gaan slapen, herhaalt ze het woord en zwaait ze Luna (onze hond) gedag en zegt “boven”, omdat we naar boven gaan.
Als ik zeg dat we kunnen eten, kruipt ze als ’n malle naar haar stoel. Ook als ik bijvoorbeeld vraag of ze haar blokjes wil opruimen en in de bak wil doen, gaat ze aan de slag. Smelt.

Liefs,

Leonie