Niet lang nadat mijn vriend en ik gingen samenwonen, kochten wij onze hond. Aangezien ik mijn hele leven niet zonder een hond heb doorgebracht, kon er ook geen ontbreken in mijn eigen woning. In een onverwachte korte tijd vonden wij onze droomhond, ons (eerste) kindje. Nu dat we babyplannen hebben denk ik regelmatig aan hoe ons leven enorm zal gaan veranderen, zo ook het leven van onze hond.

Mevrouw krijgt nu namelijk behoorlijk wat aandacht. Haar mand staat dicht bij onze bank, ze wordt vier keer per dag uitgelaten, minstens twee keer in de maand gaan we een stuk rijden om vervolgens op een enorme uitlaatplek te komen waar ze los mag lopen en ze mag zelfs regelmatig even lekker knuffelen bij ons in bed. Knorren en diep slapen is dan wat ze doet; enorm genieten dus.

Ik ben daarom soms best een beetje bang hoe ze zal reageren op een baby, onze baby. Ze is best jaloers als we onze knaagdier uit de kooi nemen en als een andere hond eventjes aandacht krijgt, komt ze er met alle liefde tussen staan zodat ze ook een aai krijgt.
Gelukkig heeft ze nog nooit iets gemeens gedaan, maar helemaal uitsluiten dat ze niets zal doen durf ik ook weer niet.

Daarom lijkt het mij zo belangrijk om haar zoveel mogelijk bij de dagelijkse gang van zaken omtrent de baby te blijven betrekken, zodat ze zich niet ingeruild voelt. Ik zou me binnenkort eens gaan inlezen in hoe je het beste hiermee om kan gaan (ik voel een nieuw artikel aankomen;)).
Onze hond betekent enorm veel voor ons, we houden van haar. Daarom hoop ik zo dat ze goed reageert op onze baby. Het zal voor haar enorm wennen zijn, aangezien er dan ‘iets anders’ (in haar ogen) alle aandacht opeist en dat daar ook alle aandacht heen gaat. Daarnaast zal ze soms moeten wandelen naast een kinderwagen, terwijl ze eigenlijk bijna alles eng vindt wat wielen heeft (stofzuiger, fiets, etc) en het zal ook gewoon ineens heel wat drukker en lawaaieriger worden in huis.

Gelukkig hoeft het niet perse een en al nadeel voor haar als er een baby komt, gezien ze alsnog genoeg zal worden uitgelaten (met baby in de draagzak of kinderwagen), er vast genoeg momenten zijn dat we met ons hele gezinnetje er lekker op uit kunnen gaan en kunnen blijven spelen in de achtertuin op ’t gras. Ik zie het idilische beeld al helemaal voor me: baby wordt gevoed op het kleedje in de schaduw en mijn vriend speelt met lekker met de hond, heerlijk zo gezellig samen zijn.

Ik ben zo benieuwd hoe het uit zal pakken, als we een kindje mogen krijgen. Hoe reageerde jullie huisdier op een nieuw gezinslid?

Liefs,

Leonie