Kyra is nu twee jaar en een echte Peuter…. Soms heeft Kyra een bui waar je ‘U’ tegen zegt… Dan gebruiken wij de Time Out!

Grenzen opzoeken
Als je zelf een (bijna) peuter hebt, dan herken je ’t wel – die peuterterrordrama. Kyra heeft er gelukkig niet heel vaak last van, maar als ze het laat zien dan is ze echt grenzen aan ’t opzoeken.
Ze weet bijvoorbeeld heel goed dat bepaalde dingen niet mogen, maar dan gaat ze met een grote glimlach dat tóch doen.
Voorbeeld: wij hebben in de hoek van onze tuin zo’n ‘hang parasol’ staan. En om deze extra stevigheid te geven, liggen er twee zware stenen op. De parasol staat tussen twee loungebanken in, dus het is niet echt makkelijk te bereiken, maar Kyra wil daar nog wel eens over heen stappen en op zo’n scherpe steen gaan zitten. Ze weet heel goed dat ze niet in het hoekje mag komen….
Ik zal aan de hand van dit voorbeeld benoemen hoe wij de Time out toepassen.

Stappen
Zodra Kyra dit gedrag laat zien, zeg ik dat ze daar niet mag komen en leg ik haar ook uit waarom niet. Soms blijft ze zitten, soms haal ik haar er zelf weer vanaf.
Als Kyra dan toch weer daarheen gaat, geef ik haar een waarschuwing: “mama had gezegd dat je daar niet mocht komen, want het is daar gevaarlijk, mama wil dat je er NU vanaf komt”.
Doet ze dat niet zeg ik dat ze een laatste waarschuwing krijgt en anders dat ze even op het krukje kan.

Kyra luistert niet. Ik pak haar van de gevaarlijke plek weg en zet een krukje random op een rustig plekje neer. Ik vertel haar dat ze hier 1 minuut mag zitten omdat ik haar meerdere malen heb gewaarschuwd en ze niet luistert en dat ik haar na 1 minuut haar weer kom halen.
Als Kyra weg loopt van het krukje, zet ik haar zonder pardon weer terug. Uiteindelijk geeft ze dat vanzelf op en loop ik na 1 minuut naar haar toe.
Ik complimenteer haar dat ze die 1 minuut op het krukje heeft gezeten (en dus naar me heeft geluisterd) en ik rond het af door haar een knuffel te laten geven.
Soms knuffelt ze me, soms gaan we gelijk iets (leuks) doen, zodat dit afgesloten wordt.

Het werkt.
Tot nu toe hebben wij ‘m zo’n 4x moeten gebruiken en het werkt bij ons en Kyra. Ik heb haar in ieder geval niet meer op dat gevaarlijke stukje tuin gezien. Ze weet wat het krukje inhoud – en blijft ook al gemakkelijker zitten.
Wij vinden het prettig om dit te gebruiken, puur als hulpmiddel om even de regie terug te pakken. Ik ben van mening dat ze dat op deze leeftijd echt wel snappen.

Wat doe jij in een dreumes-terrorfase?

Liefs,

Leonie

PS: Je hebt nog 1 dag om mee te doen aan de Giveaway!