Dat het niet meteen heel makkelijk zou gaan, had ik wel op gerekend. Maar dat borstvoeding geven een heel proces kan zijn, dat wist ik niet! Vandaag deel ik jullie mijn eerste ervaringen met het geven van borstvoeding.

In het ziekenhuis
Hoewel ik in mijn geboorteplan had genoteerd dat ik graag geholpen zou willen worden met het aanleggen, is dit niet gebeurd. Er waren nog 3 andere bevallingen bezig en het medisch personeel heeft mij veel ‘alleen’ gelaten. Toen ik om hulp vroeg voor het aanleggen, omdat Kyra echt aan het zoeken was en ik niet wist wat ik moest doen en ik het graag goed wilde doen, zeiden ze dat ze ‘zo terug zouden komen’. Mij duurde dit veel te lang en toen heeft mijn moeder uiteindelijk geholpen om aan te leggen.
De eerste keer was niet zo succesvol. Ik vond het best pijnlijk (beetje scherpe pijn) en ik twijfelde of er uberhaupt iets uit kwam. Gelukkig teert een pasgeboren baby nog op zijn/haar voorraadje voor 24 uur; dus als ze niets had gedronken, was dat ook geen ramp geweest.

De eerste nacht
Ik kan me er helemaal niets meer van herinneren, maar in het kraamboek staat dat ik haar 4x heb gevoed, de eerste nacht. Hoe dan? Ik weet ’t echt niet meer, haha. Ik kan er daarom ook weinig over vertellen.

Hulp
Gelukkig stond de volgende ochtend de kraamhulp klaar. Zij zag meteen dat ik verkeerd had aangelegd en zei gelijk: ‘dit gaan we anders aanpakken en dat komt helemaal goed’. Ik was ontzettend benieuwd naar hoe het dan wel zou moeten en het proces ging van start.
De eerste paar keer aanleggen hebben we de ‘liggingshouding’ uitgeprobeerd. Ik op mijn zij, Kyra op haar zij en zo kon zij uit mijn borst drinken. Omdat het nog steeds binnen die 24 uur bleef, was het geen schande als er niet zoveel gebeurde, maar wel van belang om te weten hoe ik goed moest aanleggen en om Kyra te laten wennen. Ik moest bij elke houding erop letten dat het kinnetje van Kyra goed tegen mijn borst aan drukte, dus ik hield mijn pols tussen haar schouderbladen en hield haar hoofdje vast om te kunnen sturen naar de tepel. Een behoorlijk gedoetje, als je dit voor de eerste keer moet doen. Maar door de hulp van Dorie lukte het wel.
De volgende dag had Dorie een ander voorstel voor een houding: de tuinstoel + voedingskussen (zie foto hierboven). Mijn vriend zette op haar verzoek een tuinstoel boven neer, ik pakte Fritsje erbij en Dorie liet mij de Madonna-houding zien. Doordat de stoel zo rechtop staat en ik het voedingskussen kon gebruiken, had ik veel steun en zat ik veel beter en gerichter te voeden. Naast de Madonna-houding probeerde we ook de Ruby-houding, deze vond ik ook zeer prettig om toe te passen.

Productie
Het verschilt per vrouw hoe de productie loopt. Zo was er bij mij geen tot nauwelijks productie, waardoor de borstvoeding niet echt wilde vlotten. We kochten daarom ook meteen een kolf bij de Prenatal, zodat ik met de kolf mijn borsten kon stimuleren meer melk aan te maken.
Dat kolven vond ik vreselijk. Ik heb geloof ik 2 dagen flink gekolfd; a 20 minuten per keer. Het gevoel was niet prettig, het geluid irriteerde me en die paar druppels die er in het begin uit kwamen, motiveerde mij ook niet echt. Ondanks dat, heb ik doorgezet omdat ik zo graag borstvoeding wil geven.
Ik was al enorm trots toen ik bijna 50 ML melk in het flesje had zitten!

Gekolfde melk + de borst
Omdat het nog niet helemaal liep zoals gehoopt heb ik een dag zowel de borst gegeven als een aantal ml gekolfde melk. Dit omdat mijn borsten te weinig nog aanmaakte voor een hele voeding en Kyra nogal een flinke drinker is. Als zij dus stopte aan de borst, gaf ik nog een flesje met mijn melk. Zo leek ze meer tevreden en kwam ze ook weer wat aan (ze was 10% afgevallen aan het begin van de kraamweek).

Stuwing!
Van bijna niets naar ontzettende melkfabriek. Het kolven had goed geholpen, want mijn melkfabriek liep als een tierelier. Zo erg dat ik enorme stuwing had en dus bikkelharde borsten die moeilijk waren te ‘pakken’ voor Kyra. Hierdoor heb ik voor een voeding even moeten kolven om mijn borst wat soepeler te maken, zodat ze wel kon aanhappen.
De stuwing was vervelend; ik voelde mijn borsten continu. Om borstontsteking te voorkomen moest ik steeds 15 minuten koelen met ijspacks na een voeding.
Ik heb zo’n 4/5 dagen stuwing gehad en daarna werden mijn borsten gelukkig weer soepeler.

Geslaagd
Ik heb een heel proces moeten doorlopen, maar ik kan nu zeggen dat alles wel op rolletjes verloopt. Ik mag voeden op verzoek (in plaats van om de 3 uur) en dit maakt dat Kyra ook veel beter drinkt. Mijn borsten zijn soepeler, dus makkelijker aan te happen en door al het oefenen word het steeds meer ‘eigen’ en gaat het wat meer vanzelf.

Ik ben gedurende de kraamweek behoorlijk onzeker geweest over mijn melkfabriek (lukt het uberhaupt nog wel/wat als ik tepelkloven krijg/borstontsteking/etc). Toch heeft de kraamhulp (en mijn vriend) mij zelfvertrouwen gegeven en kan ik nu alleen maar trots zijn op het feit dat ik heb doorgezet. Op naar nog een hoop maanden borstvoeding!

Liefs,

Leonie