Omdat ik graag wat actueler wil schrijven, heb ik er voor gekozen om deze week een extra zwangerschapsupdate online te gooien! Ik ben nog een beetje aan het dimdammen over wanneer ik wat voor een artikel online zet (vaste dag een zwangerschapsupdate of wisselend, wat vinden jullie fijner?), totdat ik eruit ben, blijf ik ze nog op maandag plaatsen!
Week 6 t/m 9
Misselijk en moe, dat waren de kwaaltjes waar ik deze weken behoorlijk last van had. Verder had ik eigenlijk nog meer last van mijn onzekerheid dan van de fysieke kwaaltjes. Ik begon me in te schrijven op een forum en las verhalen van vrouwen die ook in augustus zijn uitgerekend (want dat leek me wel leuk). Daar las ik een hoop herkenbare verhalen, maar ook een verhaal van een vrouw die aangaf dat ze bij haar vorige zwangerschap een “Missed Abortion” had gehad. Zij had ook een echo met een kloppend hartje, maar tijdens de 10 weken echo kreeg ze te horen dat deze gestopt was met kloppen bij week 8. Sindsdien kon ik dat verhaal niet meer los laten en was ik maar al te bang dat dit ook bij mij zo zou zijn.
Op de een of andere manier zorgde dit er voor dat ik niet meer zo goed kon genieten en het ook niet ‘graag’ vertelde aan mensen in mijn omgeving. Ik wilde daarmee eigenlijk wachten tot na de eerste termijn echo; maar de feestdagen kwamen er aan en met een smoes kon ik niet meer wegkomen! Hoe en op welke manier ik het heb verteld lezen jullie binnenkort in een ander artikel, waarschijnlijk ga ik mijn voorspelling evalueren…:)
De feestdagen maakte wel dat de tijd sneller ging, maar hoe dan ook; dat wachten op 13 januari (onze eerste termijnecho) leek eeuwen te duren. Toch heb ik het jaar 2016 positief proberen in te gaan (met mijn Minionchampagne) en het voelt ook echt dat dit ‘ons jaar’ gaat worden. Zo spannend allemaal!
Eind week 9 zijn we nog een weekendje weg geweest, met de hond, naar het strand. Heerlijk gewandeld en uitgewaaid. Op 11 Januari kwamen we terug en toen hoefde ik nog maar 2 dagen te overbruggen…
Ik moest werken, maar merkte tegelijkertijd al dat mijn broeken strakker gingen zitten (?!). Mijn ‘vetrol’ leek meer naar voren te komen, waarschijnlijk omdat mijn darmen plaats maken… Dit maakte dat ik het wel lastig vond om nog een fijne broek in mijn kledingkast te vinden. Want ja, mijn fijnste broeken waren toch zeker de High Waisted broeken van de H&M die lekker over dat ene vetrolletje viel. Gelukkig had ik nog een behoorlijk lage broek, die onder mijn buik uit kwam en die heb ik een aantal dagen aangehad. Ik wil het absoluut nog niet vertellen op het werk, dus tot die tijd mijn opgezette pens maar eventjes proberen te verbergen.
Ik ging nog met mijn moeder naar de stad en ik kon niet laten om toch even alvast te kijken bij de zwangerschapsbroeken. Deze waren toevallig in de sale en heb er toch maar een vast meegenomen voor de helft, score! Nu maar wachten totdat ik deze aan kan doen.
Hoe heb jij de onzekerheid in de eerste weken overleefd?
Liefs,
Leonie
Die eerste weken vond ik ook heel erg spannend! Ik was zó bang dat het hartje niet meer zou kloppen bij de termijnecho. Gelukkig bleek al die onzekerheid voor niks. Ik denk dat ik me bij een eventuele tweede minder onzeker zal voelen.
Ik droeg trouwens met week 8 al positiebroeken. Mijn gewone spijkerbroeken zaten al veel te strak en aan het einde van de dag deed mijn buik er pijn van. Tsja, dat ene vetrolletje was waarschijnlijk de schuldige haha.
Ik hoop dat je nu wel kan genieten van je zwangerschap! Ik wel in ieder geval, heb al 3 echo’s gehad en dat maakt het allemaal heel echt en spannend (op een leuke manier).
Mijn darmen kwamen ook snel naar voren, dus ik droeg al zeer snel positiebroeken. Wat zaten die heerlijk 😀 Stiekem zou ik ze nog wel eens willen dragen, zo lekke warm op je buik en je rug haha. Ik snap dat je het niet los kon laten met die missed abortion, ik was heel zenuwachtig voor de termijnecho!
Angela – Mama met passie onlangs geplaatst…Roomtour door Naomi’s kamer
Ik denk dat het voor elke mama wel herkenbaar zal zijn dat de eerste weken zo spannend zijn. Wij hadden een angelsounds en konden toen zelf af en toe even luisteren. Ik vond dat best fijn 🙂
Waar ik onzeker over was en dat zal misschien heel raar klinken want ik had drie positieve testen, maar dat ik bij de termijnecho zou komen en dat ik te horen zou krijgen dat er helemaal geen kindje zou zitten. Gelukkig was dat niet het geval en zag alles er gewoon goed uit.
Ik droeg trouwens ook vrij snel al een zwangerschapsbroek, ik had erge last van misselijkheid en overgeven dus zo’n strakke broek hielp niet echt mee.
Hele fijne zwangerschap gewenst en ik hoop dat je je snel helemaal zeker voelt over het verloop ervan ?